Είμαι θαμώνας σου τώρα
Τις ρόγες σου τις βάφτισα φυτίλια
Και ποιητίζω ολοσχερώς
Χρόνια θα με φαρμακώνεις μέχρι να γίνεις γριά
Χρόνια θα με καυλώνεις μέχρι το κόκκαλο
Χρόνια μέχρι να σου βάλω φωτιά
Είσαι κάπου αλλά δεν ξέρω που
Άριες με θερίζουν κι είναι γνωστό
Πως εμβριθώς μελετώ από νωρίς
Την άκρα διαλεκτική τη γλίσχρα φαντασία
Σε βιβλία θα σε κεντάω κρυφά
Με κοφτές και μετρημένες ρίμες
Θα ανταλλάσω τα ελάχιστα με τα πολλά
Θα σου γράφω, θα σου στέλνω φιλιά