Όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι
και τα πράγματα γίνονται ζόρικα
κι οι παρδαλές εξοχές βαλτώνουν
στα λεξικά κι οι μελετητές
σταυρώνουν τα φυσεκλίκια τους
κι η ανάσα μας βγαίνει δύσκολα
το Γενάρη, θα πρέπει κάτι να κάνουμε.
Κι ίσως να πάρουμε τα όπλα. Τα όπλα
που μας στέρησαν και τα όπλα που
δε βγάζουν κρότο. Την αγάπη μας
για την αλήθεια και τον έρωτά μας
για το γάλα της μάνας και την υγεία
του παιδιού που έρχεται. Κι ίσως αν
χρειαστεί, να πάρουμε και τα όπλα
που κάνουνε κρότο, όπως παίρνει
κανείς το χέρι της αγαπημένης του
και το φιλεί για να ξεσηκώσει έναν
ολόκληρο κόσμο μέσα της.
έξοχο
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Υπέροχο!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όμορφο και ζεστό,σάν το πρώτο φώς της ημέρας που αναμένουμε.
Ξεκάθαρο και τίμιο σάν το κλείσιμο της ανοιχτής θαλάμης που αδημονεί…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ομορφο
Μου αρέσει!Μου αρέσει!