Όταν ο αρχηγός αποδεικνύεται φόλα
κι ο μέσος εκλογεύς με το χρυσό δόντι
-που τώρα χρηματίζει φτωχός-το ρίχνει
στην ηθογραφία και το τσίπουρο
αναπολώντας σήριαλ της μέσης ηλικίας
αφρόντιστος στην ανοιχτωσιά της επαρχίας
με τη συνήθεια να ζορίζει τις χαρές του
θρηνητικά, που όσο νάναι ξετυλίγονται
σε τραγωδίες και βουρκώματα και
σε σιγανή στενοχώρια, πατικωμένη
στης κυράς το σκληρό κέλυφος, που
βάρυνε απ’ τις τόσες βιοτικές ανάγκες
και την ανόρεχτη σπιτίσια συνουσία
στο βάραθρο του υπαρκτού νοικοκυριού.