Υπέρ του γέροντος Υάκινθου του Ζαβολαίμη

Στου Ζαβολαίμη τον καιρό, εις τα παλιά τα χρόνια
ζούσαν βαρβάτοι πούστηδες που τρώγαν μακαρόνια
ερχόταν βάρβαροι πολλοί για να γαμήσουν κώλο
που είχαν πούτσες φοβερές, καταγωγή απ’ το Βόλο

Εχύνανε μισή οκά στο κάθε τους γαμήσι
κι ο Υάκινθος το έπαιζε σμυρνιά σαν τη Μιμή Ντενίση
οϊμέ αλί και τρισαλί φώναζε στο γαμιά του
αφού η πούτσα έφτανε μέχρι τη νεφραμιά του

ξήλωνε το μεταξωτό βρακί μέχρι τον αφαλό του
και η ψωλή βυθίζονταν στον ιερό πρωκτό του
φαίνεται τού λεγε ο Αμπτούλ πως αγαπάς τα σύκα
έλα να σου φυτέψω τη συκιά στου κώλου σου την τρύπα

όταν γερνάει ο άνθρωπος ο κώλος του φαρδαίνει
και να τονε γαμήσουνε δεν το καταλαβαίνει
κι ο Υάκινθος αγίασε με την ψωλή στο χέρι
αφού βαθειά μπαινόβγαινε το άγιο γουδοχέρι

κι ο ηγούμενος που ερχότανε να πάρει το μπαξίσι
τον πήδαγε το φουκαρά μέχρι να ξεροχύσει
γι’ αυτό κι αυτός αγίασε απ’ τα πολλά παλούκια
κι απ’ το λευκό του το βρακί στάζαν όλα τα λούκια

τώρα το σώβρακο αυτό το προσκυνούν γριούλες
σκύβοντας να μυρίσουνε τις άγιες πορδούλες
και τους λεκέδες που άφησε κάθε γυμνός καβλιάρης
στου Ζαβολαίμη το βρακί που ήτο ξεκωλιάρης