Δέχεσαι την ομορφιά απ’ τα χέρια ενός παιδιού ή ενός τρελού όταν δεν έχεις γεράσει ανεπανόρθωτα. Όταν μπορείς να περπατήσεις χιλιόμετρα για να απολαύσεις τη δροσιά μιας πηγής. Και μπορείς να ταπεινωθείς όσο ο ανειδίκευτος εργάτης στον οαέδ, ώσπου να σου δώσει το θηλυκό που ονειρεύτηκες τα κλειδιά της καρδιάς του και τα υγρά της κλειτορίδας του. Εδώ δεν λογαριάζονται οι πρωτοπορίες και οι φιλήδονες συστατικές επιστολές. Εδώ μελετούμε εμβριθώς το ντε Σαντ όχι δια να καυλώσουμε αλλά δια να αποδώσουμε δικαιοσύνη. Να γλυκάνουμε λίγο τα πεισιθανάτια απωθημένα που βγάζουν οι φτωχοί στον Κυβερνοχώρο. Να τους κάνουμε λίγο παμφάγους με το ποιηματάκι. Να δοκιμάσουν λίγο τη χαρά με τη γλώσσα, να μάθουν τι εστί πλούσιος και τι εστί σουπερνόβα. Και τι εστί αδιαλλαξία της ηδονής. Και τι εστί να τρως χαλβά με τα χέρια. Να γλείφεις δάχτυλα. Να τρώει ο Ένας τον Άλλο κι ο Άλλος τον Ένα.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 