Εκεχειρία

Λυρικός ή τραγικός ή φλούφλης
και φιλόδοξος αστός! Εδώ να
καταχωρηθεί του στίχου η χασμωδία.
Σεντόνια που κρύβουν την κοιλιά της.
Σαγιονάρες και άλλα τιμαλφή. Χείλη.
Αχ, χείλη υγρά, μοτίβο εξπρεσιονιστών
και υπερβόρειων γαμιάδων. Εδώ
ο ρομαντισμός ανθεί, παρέκκλισις
η ηδονή. Ω ναι βγάζει ποιηματάκια
ερμαφρόδιτα ο μπούλης. Να τα
διαβάσει η μαμά ο μπαμπάς η γειτονιά.
Να χαρούν υγεία ευαισθησία αλτρουισμό
αιμομιξία. Ουχί τους μύκητες τους
έρπητες δολίων, αλλά σεβάσμιο φεγγαράκι
της ποιήσεως, χούγια καθαρότατα
όχι σαπρά βαβελικά. Ολίγον τι εταιρία
λογοτεχνών, αριστερά του κέντρου,
ολίγον Ιεζεκιήλ, ολίγον αναρχία της
σκουριάς όχι ξεδιάντροπη φαρμακερή
και κλειτορίδα ορθή εις τις επάλξεις.
Όχι φαρμάκωμα του Εν Αρχή είν’ ο Λόγος
μα βαρεμάρα πλήξη και σφοδρή αγαμησιά.