Ένα σπίρτο μέσα στη νύχτα

Μια φορά έπεσα πάνω της στην οδό Σταδίου και κάναμε πως δεν ειδωθήκαμε. Οι ρομαντικοί επικαλούνται ένα ρόδο, ένα φιλί, ένα πουλί που είναι όλα τα πουλιά μαζί κι έναν ήλιο που είναι όλα τα άστρα κι οι ήλιοι μαζί. Ένα σπίρτο μέσα στη νύχτα, ένα ποτήρι κρασί, έναν κήπο ή τη σεξουαλική πράξη. Απ’ όλες αυτές τις μεταφορές καμιά δεν μ’ εξυπηρετεί να αποδώσω εκείνη τη μακριά εύθυμη νύχτα, που μας άφησε ξέπνοους κι ευτυχισμένους στα σύνορα της αυγής. Όλ’ αυτά τα χρόνια, χωρίς πολλές ελπίδες αναζητώ τη γεύση εκείνης της νύχτας. Μερικές φορές νομίζω πως τη βρίσκω στη μουσική, στον έρωτα και στις αναξιόπιστες αναμνήσεις.

Όπως κάθε πρωί

 

 

 

 

 

 

 

Ανάμεσα σε όλα τα νεκρά σκουπίδια
Όπως κάθε πρωί
Γράφοντας και ξεγράφοντας
Με πονεμένη πλάτη και στεγνό στόμα
Θ’ αφουγκραστώ τον ύπνο της
Για λίγο, στο κρεβάτι
Κι όπως πάντα, θ’ απωθήσω
Το νυχτέρι που δεν καρποφόρησε