Κορμάκι

 

 

 

 

 

 

 

 

Κορμάκι σαν κορμός δέντρου.
Σιωπηλός αγριότοπος.
Φλούδα από μπλουτζίν, ασφυχτική.
Σιμά στον ανοιχτό της τύμβο.
Βγάζει μυρουδιά το αχανές χάσμα.
Η μαύρη άβυσσος.
Ο αφαλός. Βλοσυρός. Άπατρις.
Μεταμορφώσεις άπειρες του κόσμου.
Κατορθώματα σπουδαία
που θα χάσετε τη λάμψη σας
αν δεν τρυπώσετε σε βιβλία και λέξεις.
Τώρα απλόχερα ψέλνω
εγκώμια, περίπλοκες μεταφορές.
Σ’ αυτό τον κόσμο που’ χει χάσει το κέντρο του
σα σπασμένος τροχός και διαλύεται
μονάχα εσύ περιστρέφεσαι άθικτο
εις τους αιώνες των αιώνων
χωρίς να προσδοκάς παραδείσους και τέτοια
μονάχα σκαρφίζεσαι φαλούς
υγρό μουνί, εσύ
αρχή και τέλος του κόσμου.