32
Σηκώστε τώρα το πέπλο της αμφισημίας που στολίζει τις λέξεις. Αναγνώστες άγνωστοι, παγιδευμένοι στο πολύπλοκο παιχνίδι των συνειρμών. Των στεναγμών κάθε χωριάτη, που βγαίνει να πουλήσει τα σύκα του στη λαϊκή του Σαββάτου. Των ποιητικών σπασμών ενός καταδικασμένου σε θάνατο στην ηλεκτρική καρέκλα της Αμερικής.
33
Γδύσου από έτοιμες ιδέες και προκαταλήψεις, για να νιώσεις τον ποιητικό λυγμό μιας Ναυσικάς. Αυτής που λατρεύει το φαλλό και όχι τα νοήματα. Αυτής που όταν χάνει το τόπι της ανακαλύπτει νέους κόσμους. Αυτής που λατρεύει τη ζωή κι όχι τον τραπεζίτη. Αυτής που δε θέλει να βγάλει λεφτά απ’ τα βιβλία της αλλά ζουμί απ’ το μουνί της.
34
Ο κύριος Χ.Β χορεύει βαλς με μιαν αγελάδα. Κι αυτή η ποιητική του πράξη αξίζει κρατικό βραβείο.
35
Οι ποιητές είναι συνήθως υποκείμενα χλευασμού και οργής. Συνήθως γιατί βάζουν παλούκι στον κώλο της εξουσίας. Και συνήθως γιατί αυτό το παλούκι το νιώθει στον κώλο του και ο λαός, που ταυτίζει συχνά τα συμφέροντά του με τα συμφέροντα της εξουσίας.
36
Η ποίηση βγάζει τη γλώσσα στην τυραννική ευημερία της επιστημονικής ουτοπίας. Στην οικονομία της αγοράς που αυτορυθμίζεται στρίβοντας αφαλούς και τσουτσούνες. Στο μακρόπνοο σχέδιο ενός πλήρους συστήματος ευγονίας, σχεδιασμένο για να τυποποιεί το ανθρώπινο προϊόν και να διευκολύνει το έργο των διευθυντών. Η ποίηση βγάζει γλώσσα.
37
Μια διακήρυξη ανεξαρτησίας εν προόδω. Ένα βάτεμα των ηθικολόγων. Ένα άγριο χέσιμο κάθε θρησκευτικής μαλακίας που οδηγεί στον μανιασμένο αυτοβασανισμό και την αυτοκτονία. Όλα αυτά μαζί έχουν πάντα ποίηση. Έχουν ένα μέλλον που πλησιάζει τον Κροπότκιν και τη συνεταιριστική λογική. Έχουν μέσα γέλιο και νεανικές φωνές στα βουνά. Όχι θεούς πεθαμενατζήδες και καθηγητάδες αρχαίων σκύλων. Αρχαίων σοφών και εγκλωβισμένων θηρίων. Μονάχα τρυφερά σινεμά. Ένα βασίλειο των φωτεινών αισθήσεων μέσα στο αχόρταγο καλοκαίρι.
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ 